Vreugde, plezier, verdriet, onzekerheid, rust.
Een paar woorden die volledig verschillend zijn, maar ik denk dat deze woorden juist zijn.
Het jaar begon met mijn eigen verjaardag, 50 jaar ben ik geworden, een mijlpaal. EN vooral met Gods ongelooflijke rijke zegen.
Een vaste baan opzeggen om een periode van onzekerheid tegemoet te zien. Ik dacht, nu ik mijn rijbewijs heb, een baan als chauffeur leuk te vinden. Dat vind ik nog steeds. Maar ik kwam bij een bedrijf en kreeg daar begeleiding. Dat laatste was een ramp. Een begeleider die enorm kritisch was. Alles wat ik deed was niet goed. Iedere stap die ik zette was niet goed. Ging ik ene keer met iemand anders mee, dan was er niets aan de hand en deed ik het goed. Dit maakte me onzeker. Zelfs zo erg dat ik in een burn out dreigde te vallen. Om dit te voorkomen de keuze gemaakt om te stoppen bij dat bedrijf en weer een baan in het magazijn te zoeken.
Die vond ik direct en een week later ha dik een andere baan , waar ik nu nog steeds werk. Een enorm verschil met wat ik altijd heb gedaan. NU in mijn eentje de volledige logistieke stroom van dit kleine bedrijf onder mijn verantwoording. Iets wat ik vanaf punt 1 helemaal zelf mag opbouwen, inrichten en uitvoeren.
Spannend en enorm leuk.
Ik mag collega's om me heen hebben die stuk voor stuk tevreden zijn en een directeur die waardering heb voor wat ik doet. Iedere ochtend gaat ik met plezier naar mijn werk en dat vind ik waardevol en ook een groot cadeau van God, dat is een grote zegen. En daar ben ik enorm dankbaar voor.
De weekenden en de vakanties op ons plekje op het Roggeveld is ook een zegen. Was het eerst ene plek van ontsnappen aan en tot rust komen, is het nu een plek van rust en ontspanning. Heerlijk uitrusten en genieten van deze plek. Door mijn werk andere vakantietijden aanhouden. Nu niet meer vrij om te kiezen wanneer we vakantie hebben, maar vast aan de bouwvakperiode.
Dus een andere manier van vakantie. Ik mocht dit jaar vier weken vakantie houden. Vier weken op de camping en Bijbelstudies en aanbiddingsavonden bijwonen. Fietsen en wandelen met mijn lieve vrouw en ontspannen in ons eigen zwembad. Zie de blogs op mijn andere site Roggeveld.
Wat mag ik , nu alvast vooruitkijkend, verwachten van 2025.
Met Gods zegen een vast contract bij mijn werk, iets waar ik me op dit moment ook geen zorgen om maak.
Gezondheid voor mijn lieve vrouw, voor mij, voor onze familie en onze vrienden.
Weer een plekje in de kerk. We zijn weer terug bij Nehemia.
Een paar jaar gezworven, maar Nehemia is toch ons thuis in de kerk.
Opnieuw de inloopkring doen en de gemeente (her)ontdekken.
Oude vriendschappen opnieuw oppakken en nieuwe vriendschappen maken.
En hopelijk een plekje vinden in aanbidding.
